- nabawić się
- (-wię, -wisz); vr perf
nabawić się (+gen) — (choroby) to catch, to develop
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
nabawić się
Look at other dictionaries:
nabawiać się – nabawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ściągać na siebie coś, doznawać czegoś złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nabawić się kłopotów. Często nabawiać się kataru. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabawić — dk VIa, nabawićwię, nabawićwisz, nabawićbaw, nabawićwił rzad. nabawiać ndk I, nabawićam, nabawićasz, nabawićają, nabawićaj, nabawićał, książk. «doprowadzić kogo do czegoś, przyczynić komu czegoś; sprowadzić, ściągnąć co na kogoś» Nabawić kogoś… … Słownik języka polskiego
rozchorować się — dk IV, rozchorować sięruję się, rozchorować sięrujesz się, rozchorować sięruj się, rozchorować sięował się rzad. rozchorowywać się ndk VIIIa, rozchorować sięowuję się, rozchorować sięowujesz się, rozchorować sięowuj się, rozchorować sięywał się… … Słownik języka polskiego
przygarbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stać się zgarbionym, skrzywić sobie kręgosłup, pochylić się ku ziemi, nabawić się garbu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygarbił się po chorobie. Pies przygarbił się ze starości. Dom się przygarbił. Przygarbiła się, szyjąc na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarażać się – zarazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostając zarażonym, nabawić się choroby zakaźnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarazić się grypą, gruźlicą, AIDS. Dziecko łatwo się zaraża od rówieśników. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakatarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zakatarzyć sięrzę się, zakatarzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} dostać, nabawić się kataru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znowu się zakatarzyłeś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… … Słownik języka polskiego
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… … Słownik języka polskiego
odleżeć — dk VIIb, odleżećżę, odleżećżysz, odleżećleż, odleżećżał, odleżećżeli, odleżećżany rzad. odlegiwać ndk VIIIb, odleżećguję, odleżećgujesz, odleżećguj, odleżećiwał, odleżećiwany 1. «poleżeć odpowiednio długo w celu pozbycia się jakiejś dolegliwości … Słownik języka polskiego
zarazić — dk VIa, zarazićrażę, zarazićzisz, zarazićraź, zarazićził, zarazićrażony zarażać ndk I, zarazićam, zarazićasz, zarazićają, zarazićaj, zarazićał, zarazićany «przyczynić się do przeniesienia zarazka na zdrowy organizm, wywołać chorobę zakaźną»… … Słownik języka polskiego
